Wat is atriumfibrilleren?

Atriumfibrilleren is een hartaandoening die een onregelmatige en vaak abnormaal hoge hartslag veroorzaakt. Een normale hartslag in rust is regelmatig en ligt tussen de 60 en 100 slagen per minuut, maar patiënten met atriumfibrilleren hebben vaak een hartslag in rust van 100 tot 120 slagen per minuut, soms zelfs hoger.

Atriumfibrilleren is de meest voorkomende hartritmestoornis, die bij ongeveer 1% van de bevolking voorkomt. Terwijl het zelden voorkomt dat jonge mensen atriumfibrilleren ontwikkelen, krijgt ongeveer 5% van de 65-plussers en 10% van de 80-plussers met deze aandoening te maken.

Normaal hartritme

Wanneer het hart normaal klopt, spannen de spierwanden van het hart zich aan en trekken samen om het bloed uit het hart en door het lichaam te pompen. Daarna ontspannen de spieren zich en kan het hart zich weer met bloed vullen. Dit proces herhaalt zich bij elke hartslag.

Hoe atriumfibrilleren het hart beïnvloedt

Atriumfibrilleren treedt op wanneer er plotseling abnormale elektrische impulsen ontstaan in de voorkamers (atria) van het hart. Het gevolg is dat de atria onregelmatig en soms te snel samentrekken, zodat de hartspier zich tussen de samentrekkingen niet goed kan ontspannen, waardoor het hart minder goed en minder efficiënt presteert.

De oorzaken van atriumfibrilleren zijn nog niet volledig bekend en hoewel het op zich meestal niet levensbedreigend is, is het bij sommige mensen een ernstige medische aandoening waarvoor een dringende behandeling vereist kan zijn. Een van de redenen daarvoor is dat er een grote kans is op het ontstaan van bloedstolsels in de voorkamers van het hart, die naar andere organen kunnen worden gepompt. Als die stolsels de slagaders blokkeren in andere organen, zoals de hersenen, kan er geen bloed en zuurstof meer worden geleverd en bestaat er kans op ernstige schade, zoals een beroerte.

Soorten atriumfibrilleren

Atriumfibrilleren kan op verschillende manieren worden gedefinieerd, afhankelijk van de frequentie en de duur van de aanvallen. Paroxysmaal atriumfibrilleren duidt op aanvallen die komen en gaan en gewoonlijk minder dan zeven dagen duren. Bij veel mensen duren ze een aantal minuten of uren. Aanhoudende aanvallen van atriumfibrilleren duren langer dan zeven dagen. Het atriumfibrilleren houdt langdurig aan tot een jaar of langer. Er is sprake van permanent atriumfibrilleren wanneer wordt aanvaard dat het atriumfibrilleren niet meer overgaat en er geen pogingen meer worden ondernomen om er vanaf te komen.

Symptomen van atriumfibrilleren

Tot de symptomen van atriumfibrilleren behoren hartkloppingen, licht gevoel in het hoofd, duizeligheid, kortademigheid en vermoeidheid. Bij hartkloppingen voelt men het hart kloppen en bij atriumfibrilleren is dit een gevoel van fladderen of een onregelmatige, grillige hartslag. Andere symptomen zijn benauwdheid op de borst, een gevoel van verstopping of gewoon algehele lusteloosheid.

Complicaties van atriumfibrilleren

Veel mensen met atriumfibrilleren zijn zich er niet van bewust dat ze het hebben, omdat er niet altijd symptomen zijn. Het ontbreken van symptomen betekent echter niet dat het risico op bloedstolsels en beroertes minder groot is. Patiënten met atriumfibrilleren hebben vier tot vijf maal meer kans op een beroerte dan patiënten zonder de aandoening. Daarbij komt een beroerte meestal meer voor bij mensen die niet weten dat ze atriumfibrilleren hebben en dus geen behandeling met medicatie krijgen.

Als de hartslag wekenlang dag en nacht zeer hoog is, kan de hartspier verzwakt raken en kan er hartfalen ontstaan, een aandoening waarbij uw hart niet genoeg bloed kan rondpompen om aan de behoeften van uw lichaam te voldoen.

Dit deel van de website bevat gedetailleerde informatie over de anatomie van het hart, de negatieve gevolgen van atriumfibrilleren en informatie over de verschillende soorten atriumfibrilleren en het effect van elke soort op de patiënt.