Istnieje wyraźny związek między otyłością a występowaniem migotania przedsionków. Ryzyko zwiększa się wraz ze wzrostem wskaźnika masy ciała (BMI = waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wzrostu w metrach).
Ponadto otyłość może zwiększać ryzyko powikłań związanych z migotaniem przedsionków, takich jak zdarzenia zakrzepowo-zatorowe i udary. Otyłość ma również negatywny wpływ na leczenie migotania przedsionków za pomocą ablacji. Podnosi bowiem ryzyko nawrotu migotania przedsionków po udanym zabiegu.
Nadwaga zwiększa również prawdopodobieństwo wystąpienia czynników ryzyka, które są indywidualnie powiązane z możliwością wystąpienia migotania przedsionków:
- Podwyższone ciśnienie krwi (nadciśnienie)
U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ryzyko wystąpienia migotania przedsionków jest o 1,7 razy większe. Ponadto jest to niezależny czynnik ryzyka rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej w wyniku arytmii. Leczenie nadciśnienia jest ważne nie tylko dla profilaktyki migotania przedsionków, ale także dla ograniczenia ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej. Zmniejszenie masy ciała jest częścią leczenia nadciśnienia tętniczego.
- Choroby naczyniowe i zawał mięśnia sercowego
Ryzyko wystąpienia migotania przedsionków wzrasta o 60–77% u pacjentów z zawałem serca.
- Cukrzyca
U pacjentów z cukrzycą migotanie przedsionków występuje dwukrotnie częściej. Podobnie jak nadciśnienie, cukrzyca również podnosi ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej.
- Bezdech senny
U pacjentów z nadwagą obserwuje się zwiększone ryzyko wystąpienia obturacyjnego bezdechu sennego (OSA). Ze względu na blokadę gardła przez nadmiar masy tłuszczowej, podczas snu dochodzi do przerwy w oddychaniu. To z kolei ma negatywny wpływ na jakość snu. Wiąże się również ze zwiększonym ryzykiem śmiertelności, incydentów sercowo-naczyniowych i zwiększonym ryzykiem wystąpienia migotania przedsionków. Prawdopodobieństwo powodzenia leczenia migotania przedsionków (lekami lub ablacją) jest mniejsze u pacjentów z OSA, dlatego leczenie tej przypadłości polega na połączeniu metody CPAP (zapewniającej stałe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych) i utraty masy ciała.
Zważywszy na oczywisty związek między otyłością a ryzykiem migotania przedsionków, utrata masy ciała jest jednym z podstawowych elementów w leczeniu tej arytmii. Może pomóc uniknąć konieczności leczenia migotania przedsionków lub ją znacząco ograniczyć. U pacjentów poddawanych ablacji obniża ryzyko związane z zabiegiem i poprawia wskaźniki powodzenia.