W przypadku wystąpienia napadu migotania przedsionków u części pacjentów dochodzi do samoistnego przywrócenia prawidłowego rytmu serca bez konieczności zastosowania leczenia. Jeśli rytm nie umiarowi się samoistnie lub napadowi migotania przedsionków towarzyszą objawy, lekarz może zalecić przywrócenie prawidłowego rytmu serca (rytmu zatokowego). Nazywamy to kontrolą rytmu.
Istnieją dwie możliwości przywracania prawidłowego rytmu zatokowego: z użyciem leków (kardiowersja farmakologiczna) i kardiowersją elektryczną.
Przed wykonaniem kardiowersji (elektrycznej lub farmakologicznej), lekarz może zalecić przyjmowanie przez co najmniej 3 tygodnie leków rozrzedzających krew. Ponadto przed kardiowersją lekarz prowadzący może zdecydować o wykonaniu badania obrazowego tzw. echokardiografię przezprzełykową w celu wykluczenie obecności zakrzepów wewnątrz serca. Po zabiegu przez co najmniej 4 tygodnie konieczne jest przyjmowanie preparatu rozrzedzającego krew, aby ograniczyć ryzyko udaru mózgu. W zależności od ogólnego poziomu ryzyka udaru mózgu u pacjenta, lekarz może zlecić pacjentowi przyjmowanie leku rozrzedzającego krew już do końca życia.
-
Leki
Prawidłowy rytm serca można przywrócić leczeniem farmakologicznym tzw. kardiowersją farmakologiczną. Leki również pomagają w zapobieganiu nawrotom migotania przedsionków.
Leki stosowane do przywracania rytmu zatokowego lub ograniczania epizodów migotania przedsionków określa się mianem przeciwarytmicznych i najczęściej stosuje się następujące:
-
- Flekainid
- Dronedaron
- Sotalol
- Amiodaron
- Propafenon
- Dyzopiramid
Leki przeciwarytmiczne modyfikują elektryczną aktywność komórek serca, ułatwiając przywrócenie prawidłowego rytmu zatokowego. Poza konwersją migotania przedsionków do rytmu zatokowego, leki przeciwarytmiczne mogą również pomóc utrzymać prawidłowy rytm zatokowy i zmniejszyć ryzyko nawrotu migotania.
Czasami pacjent musi wypróbować kilka leków przeciwarytmicznych, zanim natrafi na najbardziej skuteczny. Niektórych leków przeciwarytmicznych nie można stosować u niektórych grup pacjentów, dlatego lekarz wybierze najodpowiedniejszy dla pacjenta lek przeciwarytmiczny, w zależności od jego współistniejących schorzeń.
Niektóre leki przeciwarytmiczne, jak amiodaron, mogą wywoływać poważne skutki uboczne, dlatego lekarz będzie regularnie monitorować stan pacjenta w celu upewnienia się, że dalsze przyjmowanie takiego leku jest bezpieczne. Konieczne może okazać się również pobranie niewielkiej próbki krwi w celu monitorowania działania leku. Lekarz wybierze najodpowiedniejszy dla klinicznego przypadku pacjenta lek przeciwarytmiczny oraz szczegółowo omówi z nim jego korzyści i możliwe skutki uboczne.
Dowiedz się więcej o: „Jak mogę zmienić swoje życie? ”
Powiązane strony
- Testy i badania
- Przywracanie prawidłowego rytmu serca i zapobieganie nawrotom
- Kontrola częstości bicia serca (tętna)
- Czym jest kardiowersja?
- Migotanie przedsionków - Ablacja
- Rozrusznik serca oraz ablacja łącza przedsionkowo-komorowego lub pęczka Hisa
- Jak zapobiegać udarowi
- Jak zapobiegać niewydolności serca
- Jak zapobiec nawrotowi AF